بررسی انواع ماهی تن

ماهی تن که همواره مورد قدردانی و مورد علاقه متخصصان تغذیه می باشد ، یکی از قابل توجه ترین غذاهای اقیانوس به شمار می رود. برخلاف باور عموم ماهی تن یک گونه واحد نیست،

بلکه انواع بسیاری از ماهی تن وجود دارد و انواع مختلف آنها با یکدیگر بسیار متفاوت هستند. با ما همراه باشید تا با انواع مختلف ماهی تن آشنا شوید. البته انواع بسیار مختلفی وجود دارد که ما معروف ترین آنها را بررسی خواهیم کرد. سایت لیان عرضه کننده ماهی تن هوور تازه

انواع ماهی تن

تن هوور( دم بلند (Thunnus tonggol)

این نوع از ماهی تن در ایران بیشترین صید را در خلیج فارس دارد و همچنین بیشترین مصرف را در ایران دارد. تن هوور بدنی گرد و دوکی شکل دارد. رنگ بدنش در پشت آبی تیره تا سیاه و در پهلوها و شکم نقره ای با خال های بیضوی و بی رنگ در ردیف های افقی است. حداکثر وزن ثبت شده ۳۹.۵ کیلوگرم می باشد. تن هوور از نظر ظاهری شباهت بسیاری به ماهی زرده یا گِباب دارد. زرده هم از خانواده تن ماهیان است اما رنگ گوشتش قهوه ای می باشد در حالی که رنگ گوشت تن هوور قرمز یا صورتی می باشد. قیمت هوور به مراتب بالاتر از زرده می باشد.

ماهی تن بلوفین (آبی باله) (Thunnus maccoyii، Thunnus orientalis، Thunnus thynnus)

بزرگترین نوع ماهی تن هستند. آنها نسبت به سایر ماهی های تن رشد کندتری دارند و عمر طولانی تا ۲۰ سال نیز دارند. ماهی‌های بلوفین (باله‌ آبی) از محبوب‌ترین ماهی‌های تن در رستوران‌های سوشی هستند، که برای سال‌های متمادی فشار شدید ماهیگیری باعث کاهش شدید بسیاری از جمعیت‌های باله آبی ها شده است. بدنه ای محکم با رنگ مایل به آبی، گوشتی بسیار ثابت و طعمی تند و بسیار نافذ، با رنگی متمایل به قرمز دارد. از این نوع ماهی تن برای کنسرو کردن استفاده نمی شود. این ماهی تن در ژاپن بسیار مورد استقبال قرار گرفته است.

ماهی یلوفین (تن زرد باله) (Thunnus albacares)

ماهی تن باله زرد با رنگ درخشان نه تنها زیبا هستند، بلکه به دلیل شکل خود، شناگرانی بسیار سریع هستند. آنها می توانند به سرعتی در حدود ۴۵ مایل در ساعت دست یابند. آنها همچنین شکارچیانی خبره با اشتهای زیاد هستند و ماهی های استخوانی بزرگ، ماهی های مرکب را می خورند. این نوع ماهی تن فاقد مکانیسم هایی برای حفظ جریان آب از طریق آبشش ها است، بنابراین باید در حرکت مداوم باقی بماند، اگر شنا را متوقف کند از بی اکسیژنی می میرد.

آلباکور (ماهی تن سفید) (Thunnus Alalunga)

آلباکور یکی از گونه های کوچکتر ماهی تن به شمار می رود. برای مدت طولانی، آنها یکی از گونه های اصلی ماهی تن بودند که برای کنسرو ماهی تن استفاده می شد. برخلاف سایر ماهی‌های تن که مجموعه‌ای از طعمه‌ها را می‌خورند، آلباکور عمدتاً ماهی مرکب می‌خورد. آنها بسیار مهاجر هستند. در سال‌های اخیر آلباکور به جایگزین ارزان‌تری برای ماهی تن آبی باله تبدیل شده است و اغلب در سوشی استفاده می‌شود زیرا در معرض انقراض قرار ندارند. تفاوت آن با ماهی تن آبی در این است که دارای باله سینه ای بزرگتر از ماهی تن آبی و نوارهای مورب تیره در دو طرف ناحیه پشتی است. ماهی تن سفید در میان ماهی‌های تن بالاترین محبوبیت را دارد به دلیل طعم بدیع، بافت صاف آنها، در حالی که ماهی تن زردپر رنگ و بافت مایل به قرمزتری دارد که چندان ظریف و لطیف نیست.

ماهی تن چشم بزرگ (Thunnus obesus)

چشم بزرگ روزهای خود را در آب های عمیق می گذراند و سپس هر شب به سطح آب شنا می کند، مهاجرتی روزانه که به عنوان مهاجرت عمودی دیل نیز شناخته می شود. آنها سفر روزانه را برای تعقیب طعمه خود انجام می دهند. غواصی به اکسیژن زیادی نیاز دارد و خون یک چشم بزرگ می تواند اکسیژن بیشتری نسبت به ماهی معمولی در خود نگه دارد. گذراندن زمان در اعماق همچنین به معنای زندگی در محیطی با نور کم است، سبک زندگی که به معنای سازگاری با نور کم است.

باله سیاه (Thunnus atlanticus)

ماهی تن باله سیاه کوچکترین ماهی تن است. ماهی تن باله سیاه علیرغم اندازه‌اش، به عنوان جنگنده‌های سرسخت شهرت دارد و وقتی توسط ماهیگیران شکار می‌شود، به سختی می‌توان آن‌ها را درگیر کرد. آنها بسیار مهاجر هستند.

انواع مختلف از ماهی تن وجود دارد ولی انواعی که در بالا ذکر شد مطرح تر و شناخته شده تر هستند و بقیه انواع آن، هم جمعیت کمتری دارند هم کمتر مورد استفاده قرار می گیرند.